C-Telopeptide CAS;162929-64-8 ال-آرژنین L-α-گلوتامیل-L-لیزیل-L-آلانیل-L-هیستیدیل-L-α-آسپارتیل گلیسیل گلیسیل-

پپتید C ترمینال (CTX)، همچنین به عنوان اتصال عرضی کلاژن کربوکسی ترمینال شناخته می شود، یک پپتید C ترمینال از کلاژن های فیبری مانند نوع I و نوع II است.این به عنوان یک نشانگر زیستی در سرم برای اندازه گیری چرخش استخوان استفاده می شود.می توان از آن برای کمک به پزشکان در تعیین پاسخ بیمار به درمان غیرجراحی و همچنین برای ارزیابی خطر عوارض بیمار در حین بهبودی پس از مداخله جراحی استفاده کرد.[1] آزمایش نشانگرهای CTX، به نام Serum CrossLaps، برای تحلیل استخوان از هر آزمایش دیگری که در حال حاضر موجود است اختصاصی‌تر است.

در اوایل دهه 2000، ارتباطی بین استفاده از بیس فسفونات و آسیب فیزیولوژیکی به استخوان مشاهده شد.مهار شدید عملکرد استئوکلاست ها توسط درمان بیس فسفونات می تواند منجر به سرکوب چرخش طبیعی استخوان شود که منجر به اختلال در ترمیم زخم پس از ضربه (مانند جراحی دندان) و حتی قرار گرفتن در معرض خود به خود استخوان غیر التیام شونده شود.از آنجایی که بیس فسفونات ترجیحاً در استخوان هایی با گردش بالا رسوب می کند، سطح بیس فسفونات در فک ممکن است به طور انتخابی افزایش یابد.

با ظهور ایمپلنت های دندانی، تعداد فزاینده ای از بیماران دندانپزشکی تحت درمان هایی هستند که شامل ترمیم استخوان در دهان می شود، مانند ایمپلنت های جراحی و پیوند استخوان.برای ارزیابی خطر استئونکروز در بیمارانی که بیس فسفونات مصرف می کنند، روزن بیومارکر CTX را در سال 2000 معرفی کرد.