معرفی
ماینوکسیدیل که با نام های فشار طولانی ایدین، ماینوکسیدیل، فرمول مولکولی و وزن مولکولی نسبی C9H15N5O = 209.25 نیز شناخته می شود، پودر کریستالی سفید یا سفید است، کمی محلول در آب یا کلروفرم، کمی محلول در اتانول، کمی محلول در استون، محلول در اسید استیک.می تواند به طور مستقیم بر دیواره رگ های خونی تأثیر بگذارد، شریان ها را گشاد کند، مقاومت محیطی را کاهش دهد، فشار خون را کاهش دهد و ضربان قلب و برون ده قلبی را افزایش دهد.با این حال، اثر ضد فشار خون آن قابل توجه تر و ماندگارتر از هیدرازین است.
اثر فارماکولوژیک
ماینوکسیدیل به طور مستقیم شریان ها را گشاد می کند و در نتیجه فشار خون را کاهش می دهد، اما مکانیسم دقیق آن ناشناخته است.این محصول ونول ها را گشاد نمی کند.کاهش مقاومت عروق محیطی منجر به ضربان قلب رفلکس سریع و افزایش برون ده قلبی می شود.فعالیت رنین پس از افت فشار خون افزایش می یابد و در نتیجه آب و سدیم احتباس می شود.این محصول با رفلکس Chemicalbook موتور عروق تداخلی ندارد، بنابراین افت فشار خون ارتواستاتیک رخ نمی دهد.ماینوکسیدیل یک داروی رایج و موثر برای درمان ریزش مو است، اما اثرات دارویی و سلول های هدف آن چندان مشخص نیست.در سال‌های اخیر، مطالعات نشان داده‌اند که ماینوکسیدیل ممکن است رشد مو را از راه‌های زیر افزایش دهد.
یک داروی خوراکی که از نظر بالینی برای کاهش فشار خون استفاده می شود
ماینوکسیدیل نوعی داروی خوراکی است که برای کاهش فشار خون در کلینیک استفاده می شود و به نام های چانگباریدین، پیپرازین اندیامین، هیپوتنیدین و مینلوهموئیدین نیز شناخته می شود.این ماده به عامل بازکننده کانال پتاسیم تعلق دارد که می تواند به طور مستقیم ماهیچه صاف عروق را شل کند و دارای یک اثر قوی گشاد شدن شریان کوچک است، مقاومت محیطی، گشاد شدن عروق و فشار خون را کاهش می دهد، اما هیچ تاثیری بر عروق حجمی ندارد، بنابراین می تواند بازگشت وریدی را تقویت کند.در عین حال، برون ده قلب و ضربان قلب را می توان به دلیل تنظیم رفلکس و اثر فرکانس مثبت افزایش داد، اما باعث افت فشار خون وضعیتی نمی شود.به طور بالینی در درمان فشار خون مقاوم به درمان و فشار خون کلیوی استفاده می شود.همچنین می توان از آن برای فشار خون شدید با پاسخ ضعیف به سایر داروهای ضد فشار خون استفاده کرد، اما برای جلوگیری از احتباس آب و سدیم باید با دیورتیک ها ترکیب شود.هنگامی که با داروهای مسدودکننده β ترکیب می شود، می توان اثربخشی آن را افزایش داد و عوارض جانبی را کاهش داد.یکی از عوارض جانبی استفاده طولانی مدت از ماینوکسیدیل و شیمیائی این است که موهای بدن ممکن است با استفاده مداوم از دارو، مانند موهای بازو، کمی افزایش یابد.اما به طور کلی در محدوده قابل قبول است.عوارض جانبی اصلی مصرف خوراکی شامل افزایش وزن و ادم اندام تحتانی ناشی از احتباس آب و سدیم، تپش قلب و آریتمی ناشی از تحریک رفلکس عصب سمپاتیک و هیرسوزیسم است.عوارض جانبی اصلی داروهای موضعی تحریک پوست، اریتم، خارش و سایر واکنش های درماتیت بود.اگرچه میزان جذب در آماده سازی موضعی بسیار ناچیز است، اما نمی توان احتمال تأثیر آن بر وضعیت بیماران با سابقه بیماری قلبی را رد کرد.بیماران مبتلا به بیماری عروق مغزی، نارسایی قلبی غیر ناشی از فشار خون بالا، بیماری عروق کرونر قلب، آنژین صدری، انفارکتوس میوکارد، افیوژن پریکارد، اختلال عملکرد کلیه و سایر بیماری ها باید با دقت مصرف شوند، بیماران مبتلا به آلرژی به ماینوکسیدیل و فئوکروموسیتوم باید منع مصرف داشته باشند.
زمان ارسال: ژانویه-06-2023