Etonitat ve ilgili opioid agonisti benzimidazol, 1950'lerin sonlarında ilaç şirketi CIBA'da (şimdi Novartis) çalışan bir İsviçreli araştırmacı ekibi tarafından keşfedildi.İsviçreli ekip tarafından incelenen ilk bileşiklerden biri, kemirgen biyoasometrisinde morfinin analjezik aktivitesinin %10'una sahip olduğu bulunan 1-(beta-dietilaminoetil)-2-benzil benzimidazol idi.Bu bulgu, ekibi 2-benzil benzimidazol ile ilgili kapsamlı bir sistematik çalışmaya başlamaya ve bu yeni ağrı kesici ailesi için yapısal-aktivite ilişkisi kurmaya teşvik etti.Bu bileşikleri hazırlamak için iki genel sentez yöntemi geliştirilmiştir.

İlk yöntem, 2-benzilbenzimidazol oluşturmak için o-fenilendiaminin fenilasetonitril ile yoğunlaştırılmasını içerir.Benzimidazol daha sonra nihai ürünü oluşturmak için arzu edilen 1-kloro-2-dialkil aminoetan ile alkillenir.Bu özel yöntem, benzen halkasında sübstitüentler olmadan benzimidazol hazırlamak için en kullanışlıdır.

İsviçreli ekip tarafından geliştirilen en genel sentez [4] ilk olarak 2,4-dinitroklorobenzenin 1-amino-2-dietilaminoetan ile N-(β-dietilaminoetil)-2,4-dinitroanilin [aka: N'] oluşturmak üzere alkillenmesini içerir. -(2,4-dinitrofenil)-n,n-dietil-etan-1,2-diamin].2,4-dinitroanilin bileşikleri üzerindeki 2-nitro ikame ediciler daha sonra indirgeme maddesi olarak amonyum sülfid kullanılarak seçici olarak ilgili birincil aminlere indirgenir.Amonyum sülfit, konsantre bir amonyum hidroksit çözeltisi ekleyerek ve onu çözelti ile doyurarak yerinde hidrojen sülfit gazı oluşturabilir.2-nitro-ikame edici 2-(β-dietilaminoetil aminoetil)-5-nitroanilinin seçici olarak indirgenmesiyle oluşan bir ara ürün, daha sonra 4-etoksi fenilasetonitrilin (aka: p-etoksi benzil siyanür) iminoetil eter hidroklorür ile reaksiyona girer.İminoeter, 2-(4-etoksi fenil)-asetiliminoat etil ester hidroklorür, 4-ikame edilmiş benzil siyanürün susuz etanol ve kloroform karışımı içinde çözülmesi ve daha sonra çözeltinin susuz hidrojen klorür ile doyurulmasıyla gaz halinde hazırlanır.2-(beta-dialkil aminoalkil amin)-5-nitroanilin ile iminoetil eterin hidroklorürü arasındaki reaksiyon, etonitrazin oluşumuyla sonuçlanır.Prosedür özellikle 4-, 5-, 6- ve 7-nitrobenzimidazolün hazırlanması için uygundur.Fenilasetik asidin değiştirilmiş ikame edilmiş iminoeterlerinin seçimi, benzen 2-bölgesinde çok sayıda ikame ediciye sahip bileşikler sağlayabilir.

Pek çok analog bilinmektedir, 1950'lerdeki orijinal çalışmadan elde edilen diğer tek dikkate değer bileşik, etonissini'den (yaklaşık 3 kat morfinden) çok daha zayıf olan klonitasetondur.Daha yakın zamanlarda, 2018'in sonlarından bu yana, dünya çapında yasadışı pazarda bir dizi tasarımcı analogu görünmeye başladı; en belirgin bileşikler metronidazol, izonidazol ve ettazindir, ancak diğerleri görünmeye devam etmektedir.